Thaiwahclub :แนะนำตัวเองหน่อยครับ

Sa-ard : ชื่อ ภูมิ - ธนิสร์ วีระศักดิ์วงศ์ อายุ 26 ปี เป็นนักเขียนการ์ตูนอาชีพครับ ใช้นามปากกาว่า สะอาด มีผลงานตามหนังสือพิมพ์ นิตยสารต่างๆ กับรวมเล่มออกมาแล้ว 8 เล่มครับ

Thaiwahclub : รู้จักโครงการ Work and Holiday ได้ยังไงครับ

Sa-ard : ผมอยากไปใช้ชีวิตเมืองนอกแบบโครงการ work and travel ที่อเมริกามาก

แต่ตอนเรียนมหาวิทยาลัยผมทำงานไปด้วย เลยไม่มีเวลาว่าง ตอนเรียนจบเลยตัดสินใจว่าเราจะต้องไปให้ได้แบบจริงๆ จังๆ

ก็เลยลองเซิชหาลู่ทางอยู่ต่างประเทศได้ยาวๆ แบบราคาที่ผมจ่ายทุกอย่างเองได้ ทำงานเก็บตังค์และเที่ยวได้ ก็มาบรรจบกับวีซ่านี้

ตอนนั้นไม่ได้สนใจอะไรออสเตรเลียเลยครับ แค่อยากหาเรื่องออกไปข้างนอกสักปี

Thaiwahclub : อะไรเป็นแรงผลักด้นให้เรามาออสเตรเลียครับ?

Sa-ard : กดโควตานิวซีแลนด์ไม่ได้ (หัวเราะ) ถ้าเป้าหมายของการไปใช้ชีวิตต่างประเทศ (ตั้งแต่สมัยอยากไปอเมริกา) ก็อยากได้ภาษาอังกฤษ 

อยากไปเรียนรู้วัฒนธรรมใหม่ๆ ได้ไอเดียอะไรใหม่ๆ หรือจัดการชีวิตตัวเองได้อย่างเป็นผู้เป็นคน

มีความรับผิดชอบกว่านี้ คือเป้าหมายทุกอย่างมันบรรจบกันเรื่องเดียวคือ ผมอยากเป็นนักเขียนการ์ตูนที่ดีกว่านี้อะ (หัวเราะ) ก็เลยอยากอ่านหาข้อมูลภาษาอังกฤษได้มากขึ้น 

รอบรู้เรื่องต่างๆ มีประสบการณ์ มีวัตถุดิบใหม่เอามาใช้มากขึ้น

แต่พอโควตาได้มาออสเตรเลียชัวร์ๆ ผมก็มีเป้าหมายเล็กๆ ในใจว่าเราอยากจะศึกษาเกี่ยวกับคนอะบอริจิน หรือประวัติศาสตร์ หรือแง่มุมทางศิลปะ วัฒนธรรม การเมืองของบ้านเขาด้วย 

อย่างตอนนี้ก็อ่านหนังสือภาษาอังกฤษเกี่ยกวับออสอยู่ อ่านได้มากสุดแค่วันละสิบหน้า เปิดดิคตาแหก

Thaiwahclub : ชีวิตที่ไทยกับที่ออสเตรเลียที่ภูมิได้เจอต่างกันยังไงบ้างครับ

Sa-ard : มหาศาลมากมายเหลือคณานับ หลักๆ ก็ได้รู้ว่า อ๋อ ประเทศโลกที่หนึ่งมันเป็นแบบนี้นี่เอง (หัวเราะ)
มันเห็นว่าน้ำสะอาดคือสวัสดิการที่ทุกคนควรได้รับ เพราะงั้นน้ำประปาที่นี่เลยดื่มได้อย่างมั่นใจ มันเห็นว่า work life balance สำคัญมาก เพราะงั้นคนทำงานล่วงเวลา ทำวันหยุดราชการ หรือเสาร์อาทิตย์ ต้องได้เงินเพิ่มเป็นเท่าตัว เห็นขบวนประท้วงรณรงค์ให้มีกฎหมายทุกเพศแต่งงานกันได้ แล้วมีตำรวจเข้ามาช่วยปิดถนน จัดการในพื้นที่ให้อย่างดี เห็นระบบขนส่งสาธารณะที่ทำให้เราคำนวณเวลาเดินทางเป็นหลักนาทีได้ 

อย่างซิดนีย์มันเป็นเมืองที่มีความหลากหลายทางวัฒนธรรมมากๆๆๆ

ขนาดที่เดินไปซอยเดียวเจออาหารสัญชาติ ซึ่งมีคนยี่สิบสัญชาตินั่งกินกันอยู่เป็นเรื่องปกติ คำถามว่า “Where are you from?” ใช้โคตรบ่อย

ซึ่งมันก็เปิดโอกาสให้เราได้เรียนรู้ชีวิตและความคิดของคนจากหลากหลายมุมโลกมาก รวมถึงได้เห็นมุมมองของเขาที่มีต่อบ้านเรา

ซึ่งก็คือเลดี้บอยและมวยไทย อะไรแบบนี้ผมไม่ค่อยได้เจอตอนอยู่ในไทย  

Thaiwahclub : ภาษาอังกฤษพัฒนาไปแค่ไหน เป็นไปตามเป้าหมายมั้ย?

Sa-ard : ได้แกรมม่ามาช่วยเยอะจากตอนเรียนภาษาที่นี่ แต่ผมรู้สึกรวมๆ ไม่ค่อยเก่งขึ้นเท่าไร แต่ที่แน่ๆ คือไม่ค่อยกลัวแล้วครับ ผมถาม ชวนคุย แลกเปลี่ยนกับคนโน้นคนนี้ได้ รู้แล้วว่าเวลาเราไม่รู้ศัพท์ เราจะหาทางอธิบายมันยังไง 
จะพูดอ้อม ใช้ภาษามือ หรือเซิชกูเกิลแบบไหน เล่นมุกพอได้แล้ว แต่ยังไปไม่เฉียดเป้าที่อยากจะอ่านหนังสือและดูหนังภาษาอังกฤษคล่องปร๋อ 
ซึ่งมาใหม่ๆ ผมก็หงุดหงิดความกากของตัวเอง แต่อยู่ไปเรื่อยๆ เราถึงเข้าใจและ ว่าภาษามันเป็นเรื่องของการสั่งสม Exp. ไปเรื่อยๆ ต้องให้เวลากับมันไปเรื่อยๆ ค่อยๆ ไต่ระดับไป 

Thaiwahclub :  เห็นภูมิเล่าว่าได้ไปลุยงานฟาร์มมาด้วย เล่าให้ฟังหน่อยได้มั้ยครับ

Sa-ard :ไปขับเครื่องเก็บอะโวคาโดอยู่เกือบสี่เดือนครับ ผมเรียกมันว่าเป็นแคมป์คนงานนรก อยู่กับแก๊งค์วีซ่า work and holiday ที่มาจากยุโรปเป็นส่วนใหญ่ ก็สนุกดีครับ เป็นเกือบสี่เดือนที่ตอนแรกทรมานมากๆ ตื่นตีห้าครึ่งไปทำงาน ทำอาหารกินเองทุกวันเพราะแถวนั้นไม่มีร้านอาหารเลย ต้องนั่งรถไปช็อปปิ้งของมาตุนได้อาทิตย์ละครัง อินเตอร์เน็ตกะโหลกกะลา แต่พอจบงานถึงได้มาตระหนักว่ามันเป็นประสบการณ์ที่มีค่ามากๆ แต่ถ้าเป็นไปได้ก็ของไม่กินอโวคาโดไปอีกอย่างน้อยๆ 5 ปี (หัวเราะ)

Thaiwahclub : เป้าหมายต่อไปของภูมิคืออะไรครับตอนนี้

Sa-ard : อยากกลับไปทำงานโปรเจคต์เขียนการ์ตูนให้เต็มที่อย่างที่ตั้งใจไว้ครับ อาจจะพยายามแปลงานตัวเองเป็นภาษาอังกฤษมาลองขายกลุ่มคนอ่านต่างประเทศดู 
กับอาจจะกลับมาอยู่ออสต่ออีกปีนึง เรียนรู้ภาษาเพิ่ม และถ้าเป็นไปได้อยากจะเรียนต่อสายการสื่อสารสังคมครับ 

Thaiwahclub : มีอะไรฝากกับน้องๆ เพื่อนๆที่สนใจจะมาใช้ชีวิตแบบเราบ้างมั้ย

Sa-ard : กดโควตาให้ได้นะครับ

Thaiwahclub : ขายของหน่อยครับ มีผลงานอะไรหลังจากนี้มั้ย

Sa-ard : หนังสือรวมเล่มหน้าผมครับ ชื่อ “มหา’ลัยออกไปข้างนอก” เป็นงานที่ผมตื่นเต้นกับมันมากๆๆๆ หลังจากที่ไม่ได้ตื่นเต้นกับการเขียนการ์ตูนอย่างนี้มากนานแล้ว เก็บข้อมูลวางแผนเขียนมาสามสี่ปี แก้แล้วแก้อีก ใช้เวลาช่วงทำงานฟาร์มร่างเนื้อหาจนเกือบจบแล้ว น่าจะได้อ่านกันในปีนี้แหละครับ

ติดตามผลงานของ "Sa-ard" หรือภูมิได้ที่เพจนี้ครับ Sa-ard